یادداشتهای سفید

آقا ببخشید میشه ته ته انبارتون رو یک نگاه بندازید؟ توی انبارتون یک خودروی ((میلی)) ببخشید خوردوی ((ملی)) پیدا نمیشه؟ هر چی بود فرقی نداره! فرغون هم بود میخرم. چهار تا لازم دارم یکی خودم دوتا برای بچه هام و یکی هم برای خانمم. راستی آپشن ماپشن هم نداشت زیاد مهم نیست! اصلا اسم ماشین برام مهم نیست! قیمتش هم برام مهم نیست! میرم فرش زیر پام با دو تا کلیه هام رو میفروشم. اگه از جنس ته انبارای رو باز کارخونه باشه که آفتاب خورده هم بود اشکالی نداره باور کنید بازم میخرم. تو رو خدا یک نگاه به انبارتون بندازید! التماس میکنم!

آقا اصلاً ما غلط کردیم سه سال پیش توی کمپین نخریدن خودروی ((میلی)) ببخشید ((ملی)) شرکت کردیم!

اصلا کی گفته که این کارخونه شما اندازه جنگ تحمیلی ایران از ما کشته گرفته؟

اصلا اشتباه کرده هر کی گفته کیفیت و ایمنی خودروی شما پایینه!

غلط کرده هر کی گفته لوازم یدکی گیر نمیاد!

بی خود گفته هر کی میگه خدمات پس از فروش شما ضعیفه و زمان تحویلش خیلی طولانیه!

بی جا کرده هر کی کمپین نخریدن و کمپین اعتراض راه انداخته! حالا که اینطور شد منم یک کمپین ((خریدن خودروی قشنگ آدمهای مشنگ)) راه میندازم.

آقا اصلاً شکر خوردن برای همین روزها درست شده! وای اگه منم از دیگران عقب بمونم! وای اگه سایت کارخونه دوباره هک بشه! اگه ثبت نام نکنم دوستان و اقوام چی میگن؟ باید هر طور شده زندگی لاکچری رو تجربه کنم و سرم رو بین اقوام بالا بگیرم. هر طور شده باید چهار تا خودرو به نام من ثبت بشه تا منم جزء سرمایه دارای این مملکت به حساب بیام. وقتی با ماشین توی خیابون با ماشین میگازم همه باید ببینند که صد میلیون سرمایه مثل پٍشکٍل توی دستمه... اصلاً وضعیت عرضه و تقاضای مملکت به من چه!؟ التهاب بازار به من چه!؟قیمت افسار گسیخته خودرو به من چه!؟ من باید به فکر خودم باشم. به فکر خانوادم. به فکر سود بیشتر. پول و سرمایه بیشتر. هر چند کوتاه و مقطعی باشه....

چه به سر خودمان آوردیم؟